نقش خلاقيت در فرآيند حل مسائل فرهنگي از طريق هم افزايي فرهنگي
علیرضا مرادی
علی رشیدپور
چکیده
مقاله حاضر درصدد تعيين نقش خلاقيت در فرآيند حل مسائل فرهنگي از طريق هم افزايي فرهنگي است. خلاقيت يعني توانايي و قدرت ارائه نظرها و فكرهاي جديد و نو و به عواملي نظير انگيزش، هيجان، عواطف، احساسات، تجربه ها و يادگيري شخصي وابسته است. تفكر خلاق زماني توليد مي شود كه شخص پيش فرض ها را كنار گذاشته باشد و يك ديدگاه جديدي را جستجو كند كه ديگران به آن نپرداخته اند و مستلزم بهره گيري از نوع خاصي از جريان فكري است كه تفكر واگرا ناميده مي شود؛ تفكري كه به گونه اي متفاوت از جريان عام فكري جامعه، در حل مسائل نمود پيدا مي كند. خلاقيت هر چند بعدي فردي دارد ولي قابل آموزش است و آن را مي توان از طريق مشاوره، هدايت و آموزش تقويت كرد. خلاقيت باعث مي شود افراد اجتماعي بار بياييند تا براي سازگاري براي جوامع برخوردار از تنوع فرهنگي، خود را مهيا سازند. تنوع فرهنگي از طريق تنوع در چشم اندازها و ديدگاه ها و به دليل تأكيد كمتر بر ضرورت يكساني و هماهنگي، خلاقيت را تقويت مي كند. افراد براي حل مسائل در موقعيت هاي چند فرهنگي، پنج استراتژي استيلاي فرهنگي، همراهي فرهنگي، مصالحه فرهنگي، اجتناب فرهنگي و هم افزايي فرهنگي را پيش روي دارند. شيوة هم افزايي فرهنگي ضمن ارائه راه حل هايي جديد براي مسائل، هر يك از فرهنگ ها را ارج مي نهد در حالي كه از ديدگاه بومي تفاوت هايي وجود دارد. فرآيند توسعة راه حل هايي براي حل مسائل از طريق هم افزايي فرهنگي، مشتمل بر تشريح موقعيت از چشم انداز هر فرهنگ، تفسير فرهنگي موقعيت و توسعة راه حل هاي فرهنگي جديد است.
کلید واژه: خلاقيت، فرهنگ، هم افزايي فرهنگي.
تشکر از مقاله زیباتون