شهید محمد‌علی حجتی اولین و کوچک‌ترین شهید خانواده است که هشتم آذر60 در آستانۀ 20سالگی طی عملیات طریق‌القدس و در جایگاه فرماندۀ تیپ زرهی کربلا یکی از اولین یگان‌های زرهی تاریخ سپاه، به شهادت رسید.
بابت تذکر به بی‌حجابی معلمش، از مدرسه اخراج شد. با دوستانش جلسات مخفیانۀ قرآن و نهج‌البلاغه و برنامۀ کوه‌نوردی راه انداختند. شروع کردند به تکثیر اعلامیه، شعارنویسی، نوشتن و توزیع مقاله و راه‌اندازی راهپیمایی. در راهپیمایی خرداد56 مردم نجف‌آباد، همراه با برادرانش ابولقاسم و احمد شناسایی و دستگیر شدند و با وجود یک‌هفته شکنجۀ سنگین، کلامی از فعالیت‌های مخفی‌اش لو نداد.
با گروه شهید محمد منتظری، عازم سوریه و لبنان شد و دورۀ آموزش‌های چریکی را گذراند.جنگ که شروع شد، با وجود آیندۀ درخشانش در حوزه و در شرایطی که قصد داشت برای جهاد به افغانستان برود، با اولین اعزامی‌های نجف‌آباد و در قالب جهاد‌سازندگی به جنوب آمد و با همراهی یکی از افسران ارتشی، اولین تانک‌های جهاد را بهسازی کرده و آموزش دیدند. فقط 19سال داشت که به عنوان اولین فرماندۀ تیپ زرهی کربلا که با غنائم عملیات ثامن‌الائمه تشکیل شده بود، انتخاب شد.
در عملیات طریق‌القدس، طی خوابی چند دقیقه‌ای در اوج بی‌خوابی‌های چند شب اخیر، شهدای هفتم تیر را دید و بعد از غسل شهادت، وصیت و تعیین جانشین، وارد منطقه شد. وقتی تک‌تیرانداز عراقی، اکبر کامرانی فرماندۀ نیروهای پیاده را به شهادت رساند، بلافاصله تک‌تیرانداز را زد و گفت «خدا زد» و چند ساعت بعد خودش با اصابت تیر به سرش به شهادت رسید.
