سبدبافی «لوده بافی یا ارغوان بافی»

لوده یا سبدبافی یکی از مشاغل سنتی نجف¬آباد و قدمتی دیرینه، در آستانه فراموشی است. لوده از ترکه‌های درخت ارغوان به هم بافته می‌‌شدند.
در قدیم از لوده‌ها «سبدهای توگود» برای حمل بار مختلف و میوه‌هایی مانند انار و انگور استفاده می‌‌شد. در مرحلۀ بافت این سبد چند عدد از ترکه‌ها در کنار یکدیگر و چند عدد دیگر به‌ صورت متقاطع روی آن‌ها قرار می‌‌گرفت تا تشکیل یک ستارۀ شش پر دهد.
آن‌گاه بوسیلۀ ترکه‌های باریک‌تری مهار شده و بافنده با ترکه‌های نازک عمل بافت را به شیوۀ یکی از زیر، یکی از رو آغاز می‌کرد و ترکه‌ها را به‌طور یکی در میان از لابلای ترکه‌هایی که قبلاً به‌طور متقاطع روی یکدیگر قرار گرفته بود، عبور می‌داد.
عموماً صنعتگران این رشته بعد از پایان بافت قسمت پائین، در محلی که قرار است از آنجا لبۀ کار بافته شود، به بافت بدنه لوده، حالت مارپیچی می‌دادند و کار را به شیوۀ قبلی ادامه می‌‌دادند و انتهای کار را نیز به صورت مارپیچ خم می‌کردند.
از این نمونه سبد لوده بیشتر در کشاورزی برای حمل انواع میوه و در مصارف خانگی برای نگهداری انواع ملزومات در مطبخ استفاده می‌‌شد.

 آپارات شهرداری : https://www.aparat.com/najafabadm